YARİM (211.)
Gecem sen gündüzüm sen inan her şeyimdin sen
Bu kalbim heyecanla gümbür gümbür atarken Ne dediysem olmadı ne yaptıysam nafile Tutuklu kaldı gönlüm aşkının hayalinde Ne acılar var bilsen şu yaralı sinemde Vuslat çok uzak bize can eriyor bedende Mutluluğu düşlerken ayrılmak varmış serde Tutuklu kaldı gönlüm aşkının hayalinde Yalnızlığın karanlık sokağında kayboldum Kırılmadı umudum hala da umutluyum Aklına her esende sen böyle yaparsan Huzurluyken bizleri böyle eder huzursuz Neden hep huzursuzsun neden her şeye sitem Yıllar yılı peşinden gitmekten yorgun beden Sen bu aklın peşine takılıp ta gidersen Ne aşk kalır ortada ne sevi nede düzen Bilemedim gönlünün derdi neydi gönlümle Söylermisin sevdiğim ben neyim kimim sende Ettiğin o yeminler verdiğin sözler nerde Ne varsın ne yoksun ne sesin var ne de sen Fatma Ayten Özgün |
Yalanın zerresi dahi girdi mi
Aşık aşk olmaktan çıkar ki aşık da sahtedir değildir aşık.
Gerçek aşk bir kez yaşanır ve de ikame edilemez nafile.