KARADENİZ TÜRKÜSÜ (456)

Karadeniz Karadeniz.
Gönülleri sara deniz.
Sevdik sevdik alamadık.
Sevdalara yara deniz.

Gönül budur sever içten.
Kimi gazel der hariçten.
Doğrusu ne bulamadık.
Ağlayanlar var sevinçten.

Güzellik var asillerde.
Devam eden nesillerde.
Sabit yerde kalamadık.
Müzikteki fasıllarda.

Ezel bahar olsa bile.
Güller açıp gülse bile.
Yorgun argın koklamadık.
Açan güller solsa bile.

Yeşil mavi renk renk deniz.
Al kırmızı olur beniz.
Böyle de hiç solumadık.
Oksijenden doymuş geniz.

Karadeniz sevdaları.
Silah olur gaydaları.
Derinlere dalamadık.
Paydan küçük paydaları.

Hesap yapar hal da olan.
Sözde birdir elde kalan.
Yelkenleri salamadık.
Mizah olur yaşanılan.

Kayıklara taka derler
Derinliğe yoka derler
Yeşilliği yolamadık.
Bulutlara saka derler.

Zayi Ozan niye dersin.
Özlü sözü sen söylersin.
Derin aşkla dolamadık.
Dolu gelir boş gidersin.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 09/04/2018 Pazartesi
Yayın :10/04/2018 Salı
www.edebiyatdefteri.com/siir/1157484/