-RUHUNA EL FATİHA DEMEDEN-şu insan ki takır tukur konuşurda gari takır takır donar gönüller bilmez buz revüsü yanında ancak garnitür üvveee diye başlamaz ki uvertür mirim toz zerresi değil bu kelimeler üfürür savurursun hoyratça saçlarını okşamak misali düşün bir çocuğun öyleki insan çehrelidir narin dökülür saçları ihtimamsız ellerde tel tel dökülür de kelleşir an gelir anlamazda gebeş hele şimdi bak! kelim ah der de yaşlandıkça zahir öbek öbek gözyaşı kulağında sanki lir... L.T. |
Huzur vereh gönlün, şiirde uzak kalmasın...
............................................... Saygı ve selamlar..