içimin karanlıkları
terk ediyoruz, basit arzu ve lezzetler için en değerli ufkumuzu
ne çok bağlandık dünyayı kaybettik diyorum, ruhumuzu ah keşke kalbimizde hiç sönmeyen doğsaydı mutluluk güneşi ve dökebilseydik eteğimizdeki taşları, atsaydık içimizdeki leşi *** kirlendim, çalar söylerim kendi adıma, her düşüncem bana fırsat harap oluyorum gün ben gün ve eridi imanım kalmadı itaat kıskançlık duygusu sarmış ruhumu ve acı çektirir bedenime gönlüm zindan hücre mahkumuyum, digergamlık hak getire. *** nerede gözyaşım kalbim kaskatı taş olsa erir olanlardan yüreğim hissiz dökülse bir damla rahmet yüklü tohumlardan dile gelse göz pınarlarım süzülse ışıl ışıl yanaklarımdan Rabbim yalvarım bir çıkış ver bana, kurtar içimin karanlıklarından *** yusuferdoğan |
Karanlığı yırtar da, yamar da yakmaz beni
Mum yanar da en baştan, dibine vermez ışık
Adalet için yanan, kurtarır seni beni.. +5 ile katıldım dört satırla 7+7 lik...