HÜZÜNLENDİĞİM GÜNLERDE
Hüzünlendiğim günlerde
Bir başka oluyorum ben dostum Bir başka... Hani nasıl desem Başı dumanlı bir dağ ile Âdeta dost olup yan yana duruyorum Aşka geliyorum sanki onunla Aşka Hüzünlendiğim günlerde Bir başka oluyorum ben dostum Bir başka... Hani nasıl desem İç içe geçen duygularını Sanki kendi içine gömmüş gibi Acı acı gülen bir matruşka Hüzünlendiğim günlerde Bir başka oluyorum ben dostum Bir başka... Eller şakakta Bakışlarım tutuk, kafam dalgın Biraz solgun, biraz kırgın Biraz da munis oluyorum Yakamoz sarısı duygularla Hüzünlendiğim günlerde Bir başka oluyorum ben dostum Bir başka... Sanki soluk soluğa Köşe bucak kayıp atını arayan Bir canhıraş seyis oluyorum Gam bulutlu bir göğün altında Hüzünlendiğim günlerde Gecelerin katili oluyor gözlerim Hem delik deşik ediyor karanlıkları Bıçaktan keskin bakışlarım Hem mevt dağının kulaklarını çınlatıyor Ruhumdan kopan haykırışlarım Mesut ÖZÜNLÜ |
etkilenmemek elde değil.
kutluyorum şiir tadında kalın