Hazan vurdu gonca güller sarardı ,
Sevgiler döküldü yaprak misali...

Öyle geniş gönül vardı ki bende,
Her şeyi kucaklar toprak misali...

Hicran yaraları al al olurken,
Aktı gözyaşlarım ırmak misali...

Gönül testisini vurdu yerlere,
Kabe kapısını kırmak misali...

Sarmaşık gülleri lal etti dilin,
Bir öksüz ceylanı vurmak misali...

Gönül sevgileri; yağmada naçar,
Derdini dertsize sormak misali...

Bir sefil dilenci geldi kapına,
Sana yakışır mı kovmak misali.?

Kanlı kangren olmuş gönül yarası,
Hançerle sineyi dövmek misali...

Acı sözler düşer mahrem gönülden,
Suçsuz bir mazluma sövmek misali...

Kirli riya yüzün, sahte gülüşler;
Bir çengi çingene övmek misali...

Dünyada ne varsa yalan olacak,
Yüze gülüp sahte sevmek misali...

Teslimi; dertlere gark oldu gönül,
Ömrün hazanına ermek misali...

Musa DOĞRUER(Teslimi)
27 Ekim 2015