SON DEM
Viran bir sokaktaydı adam
Yüreğinin yiğitliğiydi önde giden Aşkın nabzıysa çoktan sırtındaki küfeye ağır geliyordu… Sevmişti; Uzun dalgalı saçları vardı yarinin.. Yıllar süpürse de zalimce anıları Hala aklındaydı deniz kokan gözleri.. Mavinin her tonunu /ve Atilla İlhan’ı/ dinlemişti Hasretini dindiremediği dudaklarından... /Ben sana mecburum derdi hep/ Ne zaman aklına gelse hala sızlardı ciğeri... Bir nefes çekti cigarasından ,bir de kocaman bir off Vazgeçemediği ikinci sevdasıydı Dalga dalga yayıldı içine.. Mavisiz,türküsüz bir havaydı kente hakim olan Şimdi artık son demiydi gecelerin... Boğuntulu bir yanlızlıktı arkasından sinsice yaklaşan, Hayatsa zalimce perdelerini indirmişti çoktan yüzüne Çizgilerinin derinliği kadar… Cigarasında çığlıklar silinen hatıralarla dans ediyordu.. Gözlerini kapadı adam, Maviyi düşledi beyninin tüm hücreleriyle Ölüm önünde çömelmiş beklerken.. Geride kalmış aşk uzantılarını kattı aceleyle ceplerine, Bir de yarinden kalan birkaç satır şiiri /Tek hazinesi buydu / Biliyordu zorunlu bir yolculuktu çıkması gereken; Bileti peşin ödenmişti İlk defa beleşten yiyecekti yani.. Cigarasını tüm anılarının üzerine söndürdü, Bir yudumda aslan sütü.. Maviyi taktı ıslak gözlerinin ucuna Gece sessizliği doğurdu ağır adımlarla Hayat küskün,kırgın Çatırdadı ayaklarının altında Ve Adam sustu.... |