Ha Yel Ha Rüzgar...
sabahların da bir cilvesi var
güneşi arkasına alarak kucakla der gibi beni umutla bilmez mi ki gölgesi kaçınılmaz yar, hangi bahaneyi uydurursan uydur geçenler geri gelmez ki bir daha keşkelerin de içi boştur artık pişmanlıklara bir meze gibi durur, yokluğun varlığa bir teselli şeklidir içmeden sarhoş olmaya benzer bir nevi gelmeseler de gözler göz göze tenler ten tene sevgi bilmez ki ne nefret nede kibir, zamana kurban olunulduğu andır aşk sevdaya her halükarda teslim olunca yerin gök ile birleşmesi misali gibi can da canan ruhta hep sabır, yazılan silinmez ki neylerim kader el mahkum gönül zapt edilmiş kahıra boş ver diyor akla gelen ilk ziyan ne fark eder ha yel ha rüzgar... (Berlin,02.04.2018) Talat Özgen |