USTA..2..
Bir güzel’e deli gönül bağlandı
Vefasız bir kibrit çakmıyor Usta Ateşiyle Kerem gibi yanayım Ben’de sevdim deyip yakmıyor Usta Süt’ten dili yanmış yoğurt yemiyor Ne dedim’se bana olur demiyor. Ben çok sevdim’de o sevdim demiyor Dönüpte yüzüme bakmıyor Usta Aramıza sıra dağlar dizilmiş Ne yapayım kader böyle çizilmiş. Kadersizmiş bencileyin ezilmiş Uzattığım eli tutmuyor Usta Uykuyu düneği gözümden aldı Elimde hüzünlü bir resmi kaldı Kendisi uzakta uykuya daldı Bir türlü aklımdan çıkmıyor Usta Yüzünde hüzün var yakıyor içim Zerre kadar yoktur inan’ki suçum Bir ömür beklerim ben onun için Altın yûzüğüm de takmıyor Usta Aşk’ın şarabını içirdi tasta Üç gündür uykular inan iflasta Ellerim havada dilim ihlâsta Elinde tesbihim çekmiyor Usta Önünde makina dikiş dikiyor Sevgiden dem vursam aklı çıkıyor. Ne desem karşımda haklı çıkıyor. Gönlüme bir fidan dikmiyor Usta Denizli’nin bağlarında gül’ümüş Susuz kalmış gazel olmuş çürümüş Diyorum ki çektiklerin dün’ümüş Takılmış geçmişten çıkmıyor Usta Bir elini koymuş güzel yüzünde Öylesine öbür eli dizinde Ömür boyu sevsem dursa sözünde Takıldı dilimden düşmüyor Usta Ya bana böyle bir sevda yok derse Benim etrafımda olma çık derse Benden sana gayri hayır yok derse İçimde vesvese susmuyor Usta Durak YİĞİT Gönüllerin Şairi KOCAELİ |