BİTTİ AKŞAM SEFASI
Camlara esir ettin yollarına kul oldum
Gülüm akşam güneşi batmadan gel ne olur Sevda sardın başıma yana yana kül oldum Ocağımda son duman tütmeden gel ne olur Aşk ile kurulmuyor kalktı dostluk sofrası Balkonda çay keyfi yok bitti akşam sefası Hazan yeli değince söndü gönül çırası Sayılı gün tükenip bitmeden gel ne olur Gecelerim kör zindan gündüzüm ondan farksız Bir girdabın içinde dönüyorum duraksız Yüreğim al kınalı gideceğim duvaksız Az kaldı mahşer günü çatmadan gel ne olur Hayatımın yekünu tipi, ayaz, kar,boran Tarifsiz çile çektim olmadın hatır soran Güleser öldüğünde depreşir gizli yaran Gözlerim son uykuya yatmadan gel ne olur Güleser YORULMAZ |
Yüreğiniz dert görmesin efendim.
Tebriklerim çokça.
Engin hoşgörünüze sığınarak dedim ki ben de;
Aba Altından Sözler
Rezil etme feleğe, üzülürsün sonradan
Güneş üstüme son kez, doğmadan gel ne olur
Yıkılacak mihrabın, birkaç yıla varmadan
Güzelliğine nazar, değmeden gel ne olur
İstanbul tekin değil, kötü yola düşmeden
Konum attım whatsaptan, gelsen diye şaşmadan
Komşunuz Kayık Remzi, çukurunu deşmeden
Gözlerin yere boyun, eğmeden gel ne olur
Ne sende cilve bitti, ne de bende haz kaldı
Dilimde “hazır ol”da, gün görmemiş söz kaldı
Altındaki baklayı, çıkarmama az kaldı
En galiz küfürlerim, yağmadan gel ne olur
Bilesin Delibal’ın canını sıktın epey
Sardığın gam yükünü, kesmez oldu artık mey
Dile mukayyet olmam imkânsız gibi bir şey
Gülüm yedi ceddine sövmeden gel ne olur
Celil ÇINKIR - DELİBAL