SÜRGÜN (195.)
Sebep sensin ayrılığa vefasız yarim
Aşkın gurbertine beni sen sürdün Sustu birden bülbül gibi şakıyan diller Ne bir arzular kaldı nede hayaller Seninle her vuslat bir kader gibi Hasretini çekmek hep keder gibi Vefa beklemek senden inan mucize Sattın aşkımızı bil ki ucuza Seven gönül sevdasından asla vazgeçmez Vefalı yürekte yaralar açmaz Ümidin yerini hüzünler serpmez Hayallerin yok olur hüsrana döner Bitmiyor gönlümde sevda suçların Anılar kök salmış oldukça derin Gün yüzü görmedi şu garip gönül Sevda gurbetinde çileye sürgün Fatma Ayten Özgün |