Kuruldun Gönül Tahtıma!Seni gördü ya hani bu gözler, O andan bu yana her an seni özler, Sönmez oldu artık yüreğimdeki közler, Deliksiz bir uykuya başlayıp bitmiyor artık geceler, İpotek etti senli duygular, düşünceler... Ama, inan ki gönül ne şikayet ne de sitem eder, Öyle güzel duygular, bu yüreği besler, Ki; sitem etmek şöyle dursun, Bunların hepsini kendine bir zevk eyler, Varsın uykusuz geçsin geceler, Uykularımda varsın oluşsun delikler, Dert mi seven gönle neyler, Bir arkadaş,"Mutluluklarını erteleme!", der, Zira, asla geriye dönmez gidenler! Herşey zamanında Bir daha tekrarı yok asla, Demir de dövülmeli tavında, Ah vahla olmuyor sonra, Sen, bu gönle dolunca, Umurumda değil dünya, Lütfen, kimseyi umursamıyorum sanma, Alakası yok inan bununla, Hepsini sana olan duygularım bastırıyor da, Onun için böyle bir durum çıkıyor ortaya, Kayıtsız değilim yoksa yaşadığım ortama, Çevremdeki insanlara, beni ben yapan unsurlara, N’apiim gelip kuruldun gönül tahtıma, Bu kadar da çok görülmemeli Gönlümün Sultanına!... Perihan METİN |