KALBİMİ ÇOK FENA KIRANLAR OLDU
Şu kader dediğin sarmış her yanı
Ömrümce gönlümü, yoranlar oldu Yok saydım ben, sensiz geçen, her anı Kalbimi çok fena, kıranlar oldu Geçmedi, geçmiyor, şu dil yarası Çok mu uzak, iki gönlün, arası İşte söylüyorum, geldi sırası Kalleşçe sırtımdan, vuranlar oldu Her türlü belaya, boyun eğerek Alevli bir, aşk yeleği, giyerek Niye sevdin, sen o yâri, diyerek Aşktan bile hesap, soranlar oldu Şu benim sevdam ki, en güzel dem de Bir gözüm yollarda, biri merhemde Nüfus ve gücünü, kullanıp hem de Çölden çöle beni, sürenler oldu Dolaşmam bir dakka, başım eyip te Gelemem peşinden, boş ver deyip te Destursuz huzurda, söz söyleyip te Bu aşk defterini, dürenler oldu Bakarken karşıdan, tiren var gibi Yaptıkları şeyi, gören var gibi Kendisine bir şey, soran var gibi Bizi de, çarmıha, gerenler oldu Fitneyi kendine, çok yakıştırıp Eksiklik arıyor, söz çekiştirip Aşık Lüzumsuz’a, laf sokuşturup Zakkum çiçeğini, derenler oldu Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
Yüreğinize sağlık kaleminiz daim olsun
Harika bir şiir olmuş kutlarım
Selamlar saygılar....