Yolum ağlar men ağlaram
Yol bilmezle yola düştüm
Gidem dedim gidilmiyor Şansa kaderime küstüm Gülem dedim gülenmiyor Yara akar oluk oluk Koşam dedim yolum bozuk Dinlenmeden tekce soluk Diyem dedim denilmiyor Kalem bile yazmaz oldu Her belası meni buldu Artık onla miad doldu Silem dedim silinmiyor Haktan’ıyam gözüm sulu Başıma yağdırdı dolu Gidemedim onla yolu Bilem dedim bilinmiyor Kadir Haktan Türkeli |
Geçmişi unutta bu güne bir sor
Bilinmez halinle neren koşarsın
Görmeyen gözüne özüne bir sor
Taktir tertip yapmak varmı elinde
Huzur refah yolu varmı gönlünde
Tövbekar olursan ahır ömründe
Ne kadar ciddisin sözüne bir sor
Dünya bir imtihan basiret ister
Mağfiret bekleme hasilat ister
Niyetin nefsinden teminat ister
Ölçüp tartar isen kendine bir sor