İnsanoğlu
İnsanoğlu bu dünyaya
Yalnız gelir, yalnız gider Hayat denilen o rüya Beklenmedik anda biter Bazen sevinç, bazen hüzün Hayhuy İle geçer günün Bakmışsın ki, bitmiş ömrün Can kuşu, o anda göçer Takılıp, düşünme dünü Yaşamaya bak bu günü Hiç incitme sevdiğini O büyü, çok çabuk yiter Zaman gerçek, dünya yalan Fazlasını var mı bilen? “Bir hoş sadâ”, geri kalan Gök kubbeyi, mekân tutar Yaşam, bize bir armağan Emanet, taşıdığın can Dünya iki kapılı han Son kapı, Allah’a gider İbrahim Taşdemir |