Cancağızım-tükettin - umut ektim şu karşıki bozkıra... tas tas su taşıdım... olmadı. yeşermedi dal, akmadı sel sarmadı bağ. bekleyiş adım, sabır sazım oldu. baki kaldım da bu yolda, adım serab oldu. bin umuda saldım yılların beklentisini. sazlar sustu, acı meze oldu. gel sarayım dedim gelmedi yar. ne gitmek çare oldu ne kalmak... eğilmiş mi baş, göremedim... yaralı mı ellerin, bilemedim... bir kanat çırpıntısında, seni umdum... gelemedin... cancağızım, onca sevda içinden kaçıp yüreğimi göremedin. serap hoca |
Serbest tarzda yazdığınız epey şiirinizi okudum. Bu yazdıklarınızın en güzeli bence. Serbest şiir yazanlar, yazarken çok serbest olduklarını düşünürler; oysa serbest şiir yazmak çok zordur. Bu bir anlamda gezi ve arpacığı olmayan bir silahla hedefi vurmaya çalışmak gibi bir şeydir. Elinizde hece ölçüsü, kafiye, redif gibi ahenk aletleri olmadan bir ahenk tutturmak ustalık isteyen bir iştir. Pek çok yazan bunun farkında olmadan yazıyor. Siz bu şiirde hem mimariyi, hem de dilin ahengini yakalayabilmişsiniz. Tebrik ediyor, aynı titiz çalışmalarının devamını bekliyorum.
Tek bir noktayı belirtmek istiyorum:
"ne gitmek ne kalmak
çare olmadı."
Bu ifadede yüklem 'çare olmadı' değil, 'çare oldu' şeklinde olmalıdır; çünkü 'ne, ne' ikiz bağllacıyla kurulan cümlelerde yüklem daima olumlu, anlam olumsuzdur.
Sevgiler...