Aç Kâlbini Kadın
Aç Kâlbini Kadın
Aç kâlbini kadın, ben sana geldim, Estim orda burda, destursuz yeldim. Buluta takıldım, kasırga oldum, Sen olmadan kadın, hiç durulmadım. Sensiz nefes almak boşaymış kadın, Sendeymiş her çare, çok geç anladım. Alemi dolaştım hep adım adım, Adını anmaktan hiç yorulmadım Şeytanlara uyan alevli közdüm, Gençliğe güvenip farzet ki azdım. Kâlbini hep kırdım, seni çok üzdüm, Selamını kestin, hiç darılmadım. Hatamı anladım, affetmez misin? Ben bir merkep oldum, sen bir meleksin. Şiirlere yazdım; âlemde teksin, Yaban güle bile hiç sarılmadım. Hançerinle del al! Canım hediyem, Kadınım, ben sana daha ne diyem? Ağzından adımı bir kezcik duyam, Unutulmak için hiç vurulmadım. 26.03.2018 Mehmet Semercio |