Bütün defterleri kapattım bugün,
Eskiye rağbetim kalmadı artık.
Ya İlahi kurtar diyorum her gün,
Gideceğim yerim kalmadı artık.

Ay gibi parlamaz karanlık yüzüm
Senden başkasını görmüyor gözüm
Gönlüme çöküyor sensiz bir hüzün,
Dizim de dermanım kalmadı artık.

Dereler taşarken ırmaklar coşsa
Arkamızdan nice yüz binler koşsa
Neyleyim hayatın sevinci boşsa,
Ben de hiç değerin kalmadı artık.

Gözlerimden yine dökülse yaşlar
Bir derdimiz bitse diğeri başlar
Zalimler durmadan kapımı taşlar,
Gideceğim yollar kalmadı artık.

Ellerimi açsam yalvarsam sana
Saklı duyguları açmaz ki bana
Felek yakın gelse bizlerden yana,
Sevdamızı duyan kalmadı artık.

Senden uzaklarda çektiğim çile
Tarifi yok bunun gelmiyor dile
Yaşadığım hayat zaten nafile,
Canımdan başkası kalmadı artık.

DOĞANAY’ım içim yansa da yine
Sığar mı diyorum yapılan dine?
Eriyorum inan ben günden güne,
Hayatta umudum kalmadı artık.

Kemal DOĞANAY