Susardım
Sen, nefesi hayat zannederken,
Ben uykusuz gecelerin nöbetinde, Çıkmaz sokakların başında, Bir of çekerek başlardım susmaya. Suyun, boğazından geçişinde yutkunurken , Ben, susuz nehir yataklarında yüzer, Sonra da yağmur sanıp gözyaşımla ıslatırdım dudağımı Ve böyle geçerdi zaman , susardım. Sen, Aşkı hudut yaparken kalbine, Ben, susmaya yeminli yüreğimin , Can kafesini zorlar, canlar alırdım , İstilalar vardı beynimde ama yine de susardım. Hayallerin, gül pembesi kokardı burnunda. Ben, kara bir sayfada kalem izimi arar, Aklımdaki imgeleri zorlar, Sana dair resimler çizerdim , Açınca sayfaları, hiçbiri görünmezdi, susardım. Hayat verirdin, bir saksıdaki çiçeğe su dökünce. Ben, kurumuş dallarda bir kırıntı , Dökülen yapraklarda bir tomurcuk, Yeşeren çiçekte bir umut arardım, susardım. Şimdi kül olmuş yangınlarda, Parçalanmış bulutlarda, Çatlamış topraklarda Kısacası her zerrede; Kalmadı şuramda bir kerelik yaşama sevinci. Bitti dediğimde hep böyle şeyler düşünürdüm. . . Susardım. . . 23:55 12.02.2018 Demir A. |