SENDEN KALAN
Her zaman bir serçeye benzerdin
Gözyaşları için fazla derin olan kederinle Dünyanın ilk gününde açmış Siyah bir güle Seni zaferlerle dolu sanırdım Hiç bir çağa ait olmayan Kırılgan dallara koyardın başını Ölmemek, delirmemek için Düşsüz bir sel gibi akarken yangınına Karlı dağlara yaslandığını sanırdım Sen her şeyi yollarda öğrendin Gönülsüz bir meydan okumayla Ben senin oyun tahtanda önemsiz bir taş Dağlardan hesap sorulmaz sanırdım Gidersen, dönmezsen; Dayanırdım. Sonra küserdin, Susardın Vazgeçerdin Sen sormazdın; Ben söylemezdim. İçinde özgürlükler başkaldırırken Bir avuç toz içinde Neden kaldın, anlamadım. |