GECELER
Sustum bu gece...
Feryadımı yıldızlara çizerek. Sözler yetersiz kaldı İçimdeki alfabeden oluşan cümlelerle... Yıldızları okşadım bu gece Gözlerimden süzülen hasretle Ay bile bakakalırken sessiz çığlığıma, Sustum bu gece, sessizce karanlığa feryadımı ileterek. Gökyüzündeki çizilen benliğimi izledim Çok karmaşık, ama bir o kadar da apaçık Gerçekleri anlattım karanlığa Kirpiklerimdeki bin hüzün yumağıyla. Sustum bu gece Namlunun ucuna BEN’i ekleyerek Sustum, oysa anlatılacak o kadar şey varken. Kelimeler boğazımda düğümlendikçe büyüyen içimdekilerle SUSTUM, OYSA ANLATILACAK O KADAR ŞEY VARKEN. == MST == |