Övünmeyiniz! Hem topraktan yaratılmış, hem de toprağa dönünce kendisini kurtların böceklerin yiyeceği insanın övünmesi neye yarar. HZ. EBUBEKİR
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ŞEHR-İ ANTAKYA
m.demirel
5,0 / 1 kişi ·3 beğenme · 1 yorum · 1434 okunma
 ŞEHR-İ ANTAKYAKadim medeniyetin, antik çağlarda başlar, Miladın öncesinde, siten döşenmiş taşlar. Depremler diz çöktürdü, gözlerden taştı yaşlar, Nice zorlu çağları, çileyle yaşadın ya… Mazin atiye yolcu, ufkuna bak Antakya! Roma’nın izleri var, yaslandığın dağlarda Toprakların kazılmış, höyüklü ovalarda. St pierra Kilisesi, oyulmuş kayalarda, Antik Titus tüneli, su yollamış deryaya, Dalın meyve verirken, kök salansın Antakya! Bekeaa vadisinden, Hama’dan geçip gelen, Asi nehir kıvrımla, akışta gönül çelen, Gönlü yüce milletiz, hamiyetle yükselen, Beldende el açıyor, mazlum diller duaya, Misafirin duası, makbul olur Antakya! Geçmişinden armağan, uzun çarşı bedesten Ulu cami haşyette, yükselen ulvi sesten, Huşu ile dinlenir, gönül çelen her besten. Sabah açılsın gözler, dalmasınlar rüyaya… Lahuti manayı sez, davete uy Antakya! Hani gelmişlerdi ya, İsa havarileri, Şirkten duvar ördüler, putların bekçileri. ‘’Ey kavmim uyun!’’ dedi, onlar Hak elçileri Camii Neccar’ında, Petrus Yunusla Yahya, Şehit Habib-i Neccar, sende yatar Antakya! Künefeyi tatmayan, tatlı yedim demesin Yemeklerin nefistir, Oruk’la gündemdesin. Harbiye’de şelale, asude iklimdesin. Zeytinin hası sende, yağı değer dünyaya Defneyi sabun için, imbikten süz Antakya! Havra kilise cami, hoşgörü ortamında, Sorgulanmaz hiç kimse, ibadet mekânında. Her değer tescillidir, inançlar makamında, Kuran’da geçen mesel, Yasin’de okunur ya… Anadolu bağrında, gül kokarsın Antakya! Gidip gezmemek olmaz, mozaik müzesini Mistik çağ mahareti, taşla taç düzmesini. Nakışlına hayranlar ister göz süzmesini Sokollu külliyesi, mekân olmuş gedaya, Antikasın dünyaca, gören söyler Antakya! Dünyadaki her değer, yer bulur şehrimizden, Yaşanırsa silinmez, izleri yârimizden. Tarih’in sayfasından, okunan mazimizden. Şahsiyet nemalanır, dalar ince manaya, Doyumsuz tatların var, can sofrası Antakya! Şair senden bahsetti, mısra düzdü durmadı, Bayezid-i Bistamı, Kırıkhan’da kalmadı. Kırk asırlık Türk yurdu, asla esir olmadı. Kurtuluşta ilk kurşun, Dörtyol’da sıkıldı ya… Kurtuluş destanını, kanla yazdın Antakya! Mehmet Demirel |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ŞEHR-İ ANTAKYA şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ
17 Mart 2018 Cumartesi 13:11:06
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 17.3.2018 12:51:39
Puan
: 5.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 1434
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 3 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Severek okuduğum güzel bir şiir...
Tebrikler...
....................... Selam ve Saygılar.