Anlatamam ben sana acımı

sen anlasan da beni olmaz

acılarımı esaretle çürütemem

olurda acılarım söze dönüşür

sonra düşer bir kahpenin diline

döner bu defa bana hançer olur

sen aldırma yiğidim bu böyledir

sen mert onlar namert

varsın yüreğimiz cehennem olsun

varsın yürek yansın tutuşsun

bu sır düğümü kördüğüm olsun

lakin anlatamam ben sana acımı

elbet göçeceğim bende bu diyardan

o zaman sana kalır sevdalı şafaklarım

dikenli tellere aldırmadan yaşarsın beni

o zaman zindanlar anlatır benim acılarımı

prangalar çok iyi anlar halimden

hain gözle hiç küsmemişim gökyüzüne

geceyi seyre dalmışken şafaklar bulmuştur beni

sende elbet yiğidim geceyi bulmadan

şafaklar saracaktır asil bedenini

o zaman gece seyrinde

yabancı olmayacaksın şafaklara

anlarsın o zaman benim halimi

ey yiğidim yiğit bakışlım

anlatamam ben sana derdimi

varsa doğmayan bir şafak

sen benim derdimi o say

inancınla diril serpil

şafaklar doğsun yiğidim

varsa gelmeyen bir gece

sen benim derdimi o say

git böl gecenin muhabbetini

seyri aleme davet et gelsin

zindanda bir zincir ile olsun muhabbetin

anla ölenlerin halinden

bir çift göz olsun cevabın

anla acıyı sevdayı özünde gönlünle

karanlığı bölsün dirilişin ey yiğit

o zaman kalmaz hiç bir acı kederim

umutların ufkunda kucaklaşırız senle