Keşk !
bugün hasret ateşine uzattım ellerim i
ellerim köz ellerim alev yanması özde yanan yıllarımdı sanki mapus damlarında dört duvardayım intikamı alınmayan hayıflı zaman dişlerim de kenet kerpeten ! yumruklarım da taş ezmesi kaldı bana kâr Navroz bayramından bir kaç gün sonra yani oturak noktasıyla çakışan kırık-çizgisi bir türlü yakası denk gelmeyen yaman günlerde doğduğum günün yontusu yamuk çekilecek zulümun habercisiydi okur yazarız Sakine ebe’nin ! müjde isterken çığlık ezmesi beş yaşında başladı babadan dayak kötekler büyüdük de ne oldu ? bozulmuş bir düzenin sol kulvarında gidişi olup da! dönüşsüz yolcu gibiydim kale Dizdarı/sı kaleye düşman olan jandarmalı ,gardıyan Keşk ! Deniz de yüzmeyi beçerebilseydik ? Kadir Haktan Türkeli |
yeni şiir paylaşımlarında buluşalım
ilhamın bol olsun değerli kalem