Sürgün gözlerin
Bir aşk mabedinden sanki ayrılmış
Bu kalbi üzecek sürgün gözlerin Kâh ceylan kâh kumru... geçti yanımdan Bir ümit vermedi bir gün gözlerin Rengini bilmezdim bakışı nardı Değdiği taş olsa tutar kanardı Kirpiginde yaman bulutlar vardı Fırtına öncesi durgun gözlerin Karşımda büyülü şehirdir durur Kirpigi değmeyen ırmaklar kurur Bir tay gibi ardından koşturur Nefessiz kaldığım yorgun gözlerin Kalbimin içine sessizce aktı Sonra alevlenecek kıvılcım çaktı Beni denizde soluksuz bıraktı Zıpkına benzeyen vurgun gözlerin |