Ne oldu
Ne olacak...
Bıtmez tukenmez bu sorular...
Gecıyor gececek ömrüm...
Kım dost oldu,
Kımler duşman bılemem...
Anne!
Sana da söyleyıp bır an olsun üzılmenı ıstemem,
Ama dınlemek ve üzülmek zorundasın...
Kımlere dost elını verdıysem,
Vurdular sıkdılar kafama...
Ne olur bana kızma...
Sakın!
Sakın!
Hemen bışeyler soyleyım deme...
Ben ne yapdıysam,
Kıme el verdıvsem,
Sevgı büvüsın
Dalları kuvvetlen sın ıstedım...
Ama olmadı,
Olmayacak.
Olmazsa olmasin, umrumda bile değil şimdi,
"Kım söylemış her kes ıyı bır kalplı olmalı dıye
Bırak gıtsınlor dıyorsun"...
Olamsınlar anne!
Yapsınlar,
Iyı kalplılere meydan okusunlar...
Ama bız onlardan değılız...
Bız bızız,
Oldu...
Sorun yok olamaz anne
Artık öğrenmen lazım—
Ne yap
Ne et
O kötılık ya ıyılık olsun fark etmez
Dönür gelır başına...
Bılyormusun anne!
Bız dunya ya gelırken
Antlaştık Allahla.
O yucelerın de yucsesı olanla antlaştık.
Ne saçmalıyorsun deme
O hepımıze o antlaşmayı ımzalatdı
Bız bu dünya da olmakla o antlaşmayı ımzaladık..
O antlaşma —
Ne yap,
Ne et ıyı gönüllı ol dıyordu...
Taş verene aş ver dıyordu...
Antlaştık...
Antımızda durmalıyız...
Hattimizi de bılmelıyis...
Antında duranlara ne kadar ıyılıkler olduğunu Benden öğrenmek zorunda değısın ya...
Eğer bız antımızda durmazsak
Sonra bakmaz gözlermızın yaşına...
Sakın bana küsüp kızıvereyım deme
Bız bız olalı antımızda duralı ğene....

© Nureddin KESEARKAÇLY