HARFİYEN
Susuzluğumu gidermiyor akan yaşlar
Bu evde durmanın nedensizliği içimde Biter elbet, biter bu kahreden yokuşlar Hasretinin çaresizliği var şehirde Masumiyetini gizlemiyor gidişindeki yalan Cevap vermeyişin yüzündeki ikrarda saklı Sana sarılamadığım her gün gülmek haram Çalabilirler gözlerindeki yeşili, onlar da haklı Tanıyamıyorum artık seni ben Sen miydin elimi bırakma diyen? Bekler dururum her sabah kapında Duanı ulaştırırım göklere harfiyen Sen gelme, beklerim ben |