KOKMUŞ TUZ TUZA HASRET
Her gün güne gündelik, günü kurtaran kaptan
Peri artık perişan, periler düşmüş çaptan Paralısı çıldırmış, sorunsuzlar sorunlu Ağıt yakarken öküz, has inek ölmüş şaptan. İlerledikçe ilim, renkli oluyor killim Kul olmaktan uzak kul, devasa olmuş fillim Filli filler tepişir, güvercinler arada Ar namus mahkum ele, lafa varmıyor dillim. Zavallı desem yazık, her yer dikili kazık Bedeller kan ağlarken, kul bulamıyor azık Yufka yürekli yürek, yürek yemeli yürek Yürek yemezse bu zat, telef ola çok yazık. Şems güneşten yoksun, aydın aydınlıktan şaş İnsanlık kökten köksüz, sanki ruhsuz kaya taş Ah demekle ah bitmez, bu işler böyle gitmez Kokmuş tuz tuza hasret, işim iş işimiz yaş..(!) |