AYLİN AKGÜNAy dolunayda rüzgar kuvvetli esiyor Yalnızlık dolu yıllarım delip geçiyor. Limana sığınan sandalım kalbim üşüyor, İçimde sonsuz bir hüzün ağlayıp inliyor, Neyleyim ömür bir su akıp da gidiyor. Ayrılık sırlı bir küp kırılılmaya mahkum Kanatsız kuşlar gibiyim uçamıyorum Günüm aydınlık olsa bile gecem kara Üşüyen ellerim bak ceplerimde buz tutmuş Nihayet yalnızlıklar mekan kurdu ta Aylin Akgün |
Huzur vereh gönlün, şiirde uzak kalmasın...
............................................... Saygı ve selamlar..