KIŞTA AÇAN GÜLÜMAfrin şehidi öğrencime; Dağlar beyaz örtülü, kefeni kar. Mevsimsiz havada,güller mi açar. Yüreğimi kapladı , yükselen har. Kış ortasında ,gelir miydi bahar. Gözümde bakarken,masum yüzün. Köyün kadar temizdi, senin özün. Alevi parladı , içimde közün. Hocam derken içtendi,yine sözün. Küllenirken hep eski acılarım. Yine başladı ,yine sancılarım. Bütün gülleri candan kucaklarım. Üzgünüm,dudağımda uçuklarım. Acılarım var ,renginde bayrağın. Gurur mu hüzün mü bu ayrılığın. Ne zaman biter acısı bu dağın. Kalmadı,güller açmayan bucağın. Ahiretin cennet olsun Burhanım. Şehitlerle akar benimde kanım. Öğrencimle yine yandı bu canım. Kışın açtı ,kırmızı gül vatanım. |
Tanıdığınız öğrencinizin şehadeti acı hüzünlü
Bir şiir yazdırmış size üstadım saygılar selamlar hocam