çOCUKÇA aŞKIM
Ne uzun zaman olmuş seni görmeyeli
Kendimi yaramaz bir çocuk gibi hissettim Sana o pencereden gizlice bakarken Tatlı bir gülümse yüzümde düşünürken Daha çok küçüktüm Sevmek oyunlarda yalancıktan oynanırdı Arkadaşlarım vardı Biri baba olurdu ben de anne ama yalancıktan Bilmezdik ne oynadığımızı Aslında öyle tehlikeli bir oyunmuş ki Gerçek olunca anladım Sana âşık olunca anladım İnanır mısın dört yıl geçmiş O koca ateşin üstünde Öyle büyüktü ki külleri hala içimde Seni görünce anladım bugün Bunları yüzüne söylesem Şaşırırsın bir şey anlamasın biliyorum Çünkü sen hiç bilmedin Ne o içimdeki ateşi ne de o günü Her eylülde ki gibi okul açılıyordu Yolda köşe başında gördüm seni Bambaşkaydın yüzümde aynı bu akşamki gibi Bir gülümseme oluşturmuştun Oyun arkadaşlarıma benzemiyordun Başkaydın işte Anlatamıyorum ki Aşk mıydı bu Her sabah başka uyanıyordum Okula gitmek harikaydı o zamanlar Her sabah sen benden habersiz Ben senin önünden geçerdim Ne günlerdi Çabuk geçti Sana doyamadan Lise başladı ve ben seni göremez oldum İçimde sol yanımdaki tarifsiz ateş Yavaş yavaş söndü İçimi acıtarak Seni unutturmaya çalışarak Ama anladım Aslında seni hiç unutturamamış zaman Çünkü sen başkasın Yüzümdeki o gülümsemesin Sana o pencereden gizlice bakarken bugün Büyüdüğümüzü anladım Ne kadar değiştiğini Değiştiğimi anladım Sana o pencereden gizlice bakarken bugün Değişmeyen bitmeyen tek şeyin İçimdeki çocukça Aşkın olduğunu anladım |
Aslında öyle tehlikeli bir oyunmuş ki
Gerçek olunca anladım
Sana âşık olunca anladım
herkesin bir çocukluk aşkı omuştur...