DEFNE
Güz yağmurlarında akşam sefası
Mehtabın ışığında çay keyfi Üfleyerek içtiğim her yudumsa Defne yapraklarını püskürtür. Henüz daha çocuğum Ben hiç büyümedim O top peşinde koşan Haylaz kirli çömezim. Yad ettikçe geçmişi Unutuyorum karşımda perdeyi Gördükçe camda ki şeffaflığı Seyre dalıyorum hayalleri. Masumduk kötülük bilmezdik Gök mavi diye kaybolmadık Yüzmeyi biliyorduk boğulmadık Saftık hep utangaç kaldık. |
Kalemin susmasın
_____________________________Selamlar