Solgun Kalem/Dönenceyalnızlığımın en orta yerindeyim yine sana dair olan gün doğumunda harfsiz kaldım artık ulaşmıyor sözcüklerim öznesi yitik bir cümleyim . ellere dokunan baska dillerde meylederken yalancı dudaklara benim satırlarımın dönencesi yine sana bak hep senli başladım senle doldum bu gecede garip ve yorgunum kimsesiz gurursuz degıl ama sensizim tarıfi yok içimdeki acının. bastığın topraklardan gölgen hücum ediyor aklıma yalnız bir savaş bu kılıcımı kendime biliyorum bütün kalkanlarım açık yurduma terzinin dikilemeyen söküğü gibi beceriksizim izdüşümlerimde.. yanılsamalarının eşliğinde katran karası bütün heceler soluksuz ümitsizim ama sanılmasın ki sessiz sözsüz harflerımın yok bir sonu elbet akacak o damardan bu kanda kelımelerim yeni bir yol bulup durulacak . saatın kurulmayışınada kızıyorum gamzelerime düşen saçlarıma yanmayan sigaramada ellerimi koynumda bırakıp gidişinede.. z/amansız bir hastalık gibi dört bir yanımdan sarılıyorum yaralarıma kilitli sandıklarda kalan o sararmış yüzüne bakılmayan örtüler gibiyim solgunluğum yüzümden degil kalemimden anlaşılır oldu... |
------------------------ İsmailoğlu Mustafa YILMAZ.
.............................................. Saygı ve Selamlar..