Nerde o eski Istanbul
Istanbul, benim çocukluğumda İstanbuldu
Ne yeşil kaldı ne Denizi’nin mavisi İstanbul neyazıki ki betonbol oldu. Benim çocukluğumda Yedi tepe üstüne kurulmuş Eşi örneği olmayan cenneti Yeşillikler arasında serpiştirilen Kırmızı kiremidi şirin evleriyle Gelincik tarlasına benzeri Ne yeşili kaldı, ne de alı Ne de nazik,şık parfüm kokan ziyaretçileri Ne de Neon ışıklarıyla dikkat çeken gazinoları Lahmacun kokularıyla tinerciler sardı. Bir tek cihan alemin imrenecek baktığı Altın boynuzundan başka ne kaldı. Güler Elmalı |
Kutluyorum değerli kalemini ve eserini
Gönlüne, ömrüne bereket
Sağlıcakla