Bana gönül koyma
Bana gönül koyma, çay koy...
Ben dizlerine uzanayim, sen Cemal Süreya oku bana! Birde, senin sesinden dem alsin ruhum... Dertler dibine çöksün, yüregim çay gibi koksun... Ellerinle dokunamadigin yerlerime, sözlerinle dokun ve gözlerinle fethet beni... Kalelerimi zapdet , duvarlarimi yik, senin et beni... Bana gönül koyma... Çay koy.... |