Dumanım Külümden Ayrı Tütüyor.Bak yine uykusuzum gurbetin ayaz gecelerinde Düşe kalka geliyorsun yaralı yorgun düşlerime Gecenin bilmem kaçında bölüyorsun uykularımı Saltanat duygularım zihnimi yoruyorsun Kor gibi özlemin düşüyor yine yüreğime Ben yandıkça ateşinden Dumanım külümden ayrı tütüyor Hıçkırarak ağladığım gecelerde sen Gözlerimin önünde perde perde sen Ayrı düştük yaban elden Gönül vazgeçmiyor senden Rüyalarımda hayallerimde Gecemde gündüzümde sen vardin heryerde Işıklar söndüğünde Hayalin aydınlatıyor bu şehrin sokaklarını Dindiremediğim bir acı taşıyor yüreğim Oysa Umudum var dı senli yarınlara Dinmeyen gönül yaram Gizli sevdam Unutmam beklerim seni yanan kalbim çırpındıkça Yine seni haykırıyorum karanlık sokaklara Akşamın kızılca kıyameti akıp gidiyor gözlerimde Geceler ağlıyor ay ışığı sessizliğinde Yine bir gün daha bitti acılar içinde Yine benim gözlerim uykusuz Sensizlik damlıyor gecemden Ben yandıkça ateşinden Dumanım külümden ayrı tütüyor. ŞiiR_Yaralı_34/01.03.2018/Avusturya |