BİR ARASonunda kuş misali mutluluktan havaya Uçuyordum bir ara indiren sen oldun yar Ayrılık treninden vuslat adlı yuvaya Göçüyordum bir ara bindiren sen oldun yar Şu üç günlük dünyada mutluyduk iki aşık Hayatımda ilk defa sandım kendimi maşuk Her sabah uyanınca güzel günlere ışık Saçıyordum bir ara söndüren sen oldun yar Nasip değilmiş demek tadamadık mürveti Şükürle donatsak da sevda denen serveti Yüreğinle sunduğun o nadide şerbeti İçiyordum bir ara dindiren sen oldun yar Şimdi ayrı yollarda yürüyoruz velhasıl Bilmem kavuşmur muyuz, ne zaman, nerde, nasıl? Ateşledin fitili yanan bendim son fasıl Kaçıyordum bir ara yandıran sen oldun yar Habersizdik halbuki kaderin sürprizinden Vazgeçmedi şu hayat bir türlü kaprisinden Ucu aşka dokunan muhabbet köprüsünden Geçiyordum bir ara döndüren sen oldun yar Murat Gökçe Karsî 25.02.2018 |
Kutlarım engin yüreğinizi,etkin kaleminizi
esenlik dileklerimle,sevgi ve selamlarımla.