ölüm seni ara oldum
sen neredesin ölüm
birazda bizim şehireme
uğrasan diyorum ölüm
seni özledim ölüm
m.yavuz

***

Bir kalem bir kâğıt tutuşturup adamın eline,
Dedi bana bir ŞİİR yaz,beni anlat şiirle ..
Ben Şiirden anlamam ki , dedi adam
Ben’de şiirden anlamam dedi adama
Kadın sus-pus olurken
şunlar geçti içinden
şiir benim be adam
Okumayı bilirsen..!!
***

Adam sen beni hiç sevmedin ki dedi
kadın da ona pür dikkat,şöyle bir baktı.
Adam sustu
kadının gözlerine baka kaldı öylece
Cevap bile veremedi
Oysa kadın şunu duymak istiyordu adamdan
Seni seviyorum,
Ama duymadı,duyamadı
***

Adamın sessizliğine çaresiz boynunu büktü
Adamın gözleri dolu ,dolu oldu
Kadın bunu görünce çok üzüldü
Adamı hiç böyle görmemişti
İster istemez sordu adama
Gözlerin neden böyle doldu doldu dedi ?
Adam gözlerini kaçırarak
Gözlerime kiprik kaçtı dedi
***

Oysa kadın ne kadar sevmişti
Adamın gözlerinin dolduğunu görünce
İçinden kendi kendine dediki
Beni seviyor diye geçirip çok sevinmişti
Oysa ne olurdu sanki gözlerini kaçırmadan
Göz bebeklerine odaklanıp seni seviyorum
Bir şeye söyleseydi
***

Bir kere sevdiğini söyleseydi
Sanki ölürmüydü be adam
Kadın yine sessizliğe bürünüp
Olsun be adam,canın sağ olsun
Buda benim kaderim dedi içinden
Boynunu büktü çaresizce ses çıkarmadı
Kaderine boyun eydi bu kadın
Ve o günden sonra
Her şeye eyvallah dedi
Sustu sus yüreğim sus dedi
Ve bir daha hiç konuşmadı
***
M. yavuz