GÖMEMEYİŞLERİMİN TINI...ve şimdi... İçimden ne mısralar nede onlardan oluşan şiirler gelmiyor dostum,geçtim artık herşeyden şimdi serde onların tadları,hazları kaldı yazmadığım,yazamadığım ukte kalan duygularım kaldımı bilemiyorum ama birçok gölgelerin,seslerin tınıları yok içimde kim ya da kimler yok etti.. kimler yok etmedi ki!.. bizi bize düşüren,yine bizlerken,eriyen zamanı kim farkında bir filiz,bir ağacı bin filiz ormanları var ediyor... tıpkı çocuk,çocuklar gibi büyüyor,emekle bazıları doğmadan ölüyor da anlaşılmayan insanoğlunun kör ihtirasları yok olmuyor ne kurşun geçiriyor, ne söz, ne sükut! ardına bak dostum!.. bir avuç toprağın içine girmeden,sevgi tomurcukları ek! çiçek,yaprak olsun ve yeşillerinde boylu boyunca uzan uzan ki seni taşıyanı kucakla!.. |
Her bir şiirin ayrı bir şimendifer, takar bizleri peşine alır gider..yapma etme çocuk
bunca hüzne dayanmaz bu yürekler, acıları sağıltırsan, gülücükleri çoğaltırsın..yazdıkça güzellemeleri, açıyor yaban MERSİN'leri, bende yolluyorum gönülden sevgilerimi.