Sevgili;
Ben şimdi ıssız odamda,
Son derece sakin,hülyamdayım,
Sinek uçsa sesi duyulacak kadar sessizlikde
Seni düşünmekteyim.
Elimde uçuk mavi bir kalem,
Cebimde iki paket sigaram,
Kahveme zehir katıyorum...

Hayatımız geçiyor gözlerimin önünden,
Çıkıp gitmeler aklıma geldikce,
Gülüşler akıyor gergin çehremden,
Dikdiyin çiçeklerde evin kadar sessiz
Pencereye koyduğun deve tabanı,
Hepden hüzünlü,
Gülün yüzü gülmüyor sensiz,
Masada tabaklar neşesiz,
Koridor ıssız,
Banyoda havlular yalnız,
Mutfak dersen derbeder,
Vantlatör soluksuz bakıyor...

Ekmek kutusu bomboş,
Giysilerin şurda burda,
Mehmet’in oyuncak sepedi uykularda,
Mavi gece lambası hevesli yanmakda,
Kapı diyor ki;
Açın beni,kapayın beni,
Perdeler gömlek deyiştiren yılan gibi,
Üstüme üstüme geliyor...

Tabure sandalyelerden korkuyor,
Küçük oda karanlık
Radyo dersen kendini dinliyor
Gelmeni içeri girmeni,
Elinin deymesini,
Gözünün dokunmasını,
Her şey seni bekliyor...
Sevgili...!

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 23.02.2018