NE ZAMAN SEVDİKLERİMİ DÜŞÜNSEM
Ne zaman sevdiklerimi düşünsem...
Okyanuslara uzanan Masmavi bir deniz gelir aklıma İçimi derin bir sükut kaplar Kendimi denize açılmış bulurum Yalnızlığımın dehlizine gömülür Dalgalar arasında kaybolurum Ne zaman sevdiklerimi düşünsem... Gökyüzünün uçsuz bucaksız derinliğinde Özlem dolu yorgun umutlarımı oyalar Düşlerimin göğüne saldığım uçurtmaları düşlerim Ardından semaya doğru geniş kanatlı bir kuş uçar Bilinmez hangi gönlün penceresine ansızın konar Kim bilir kimin yüreği apansız bir sevinçle dolar Ne zaman sevdiklerimi düşünsem... Kırlarda renk renk çiçek olup açarım her bahar Papatyalardan taç yapar Koyarım başımın üstüne sevdiklerimi bir bir Fal bakmam seviyor sevmiyor diye Bilirim ki yeşerir elbet bir gün Yüreklere ektiğim sevgi tohumları ilelebet Ne zaman sevdiklerimi düşünsem... Hemen gülümseyen bir çocuk belirir yüzümde Mavi bakan,yeşil gören gözlerimin kıyısından Nice sevdiklerim bir düş gibi gelip geçerler Hayatın kumsalında dolarken kum saati Her esen rüzgarda savrulur kum taneleri Ve ben bir kristal kırılganlığında tuz buz olurum Ne zaman sevdiklerimi düşünsem... Gidip de gelmeyenleri anarım rahmetle Kopsa da içimde sessiz fırtınalar Belli etmem ateş kırmızısı rengimi Demlerim hüznümü kürdilihicazkar şarkılarda Olsa da kafam karışık,duruşum vakarlı Sevdiklerim çocuk yüreğimde hep saklı AYLA CERMEN TÜFEKÇİ / 14.04.2016 |