Ey gönlümün şiiri tebessümü aşk yarim
Yangın bakışlarında kaldı savrulan kimliğim
Özümüzde aşk vardır paslanmaz prangalarla
Gül kokusu değmiştir zindan yüreğimize artık

İki avuçluk değildir yandığımız ateş bilirsin
Sevdamız kadardır bizi yakan ateş
Aşkla yanan gönülde hüzün hoştur bilirsin
Hasretimiz kadardır sevda ateşimiz

Biz hiç bahar görmedik de mi yandık sevgili
Sen bilirsin beni tebessümü aşk yarim
Ben cehennem oldum aşkın kıyametinde
Sen gözlerin alev iken cennet oldun bende

Ömürlük çiçeğim bu hasret senle aşktır
Ey gönlümün şiiri sen bilirsin beni
Ben senle bilirim ancak yanmayı tutuşmayı
Bunun adı aşktır gözlerin alev iken bende

Özlemim ateşle buluştu vakit yokluğuna değince
Ben yanarım inan sevgili gözlerin alev iken bende
Yeter ki solmasın sevgili aşkın direnç çiçeği gönülde
Paslanmaz prangalar kuşanmışızdır biz sevgili

Aşkı zindan yüregimizle