Dediler
Bir goncaydı, dile geldi
Ruhumuza huzur saldı Nağme söyleyip şakıdı Adına Şeyda dediler İlkbahar, kış her dem açtı Gönüllere neş’e saçtı Aşkın bâdesini içti Adına Sevda dediler Hiç sönmeyen kızıl kordu Ruhumuza otağ kurdu Ne el değdi, ne göz gördü Adına Hülya dediler İpek tülden bir nakıştı İz bırakan bir bakıştı Kalbe akan bir akıştı Adına Rüya dediler İbrahim Taşdemir |
Kalemin susmasın
_________________________Selamlar