yüzümü yüzüne dönsem
yüzümü
yüzüne dönsem bir zifiri karanlık gözlerin silinmiş kör bir kuyu belki eski yerinde görmediğim. gönden mi günden mi yanık sesinin eskimişliği.. insan ne kadar sağır insan ne kadar kör ve insan ne kadar uzakmış birbirine.. saklımda tek bir tümce ne dizelere sığar ne şiirlere bir yaşamdan da artıktır belki belki bir yaşamdan az.. insan ne kadar yarım ne kadar çeyrek ve insan ne kadar ırak kendine... yüzünü yüzüme dönsen bir zifiri karanlık. bir sürü kurtçuk soğumuş bir tenin ayaklarında ve yanık bir dal karanfil bir demet gül kokusunda bir a-ra-lık... bir şarkılıktır zaman içre zamana yenilen konuk.. geldik durduk ve yorulduk.. yüzümü yüzüne dönsem bir zifiri karanlık.. 19/02/2018 ödemiş |