SUSKUN DİLLERİM (162.)
Elveda sız gidişin çok sarstı beni
Bulutlar hüzünlendi ağlıyor hicranında Karanlık dehlizdeyim gittiğin günden beri Yüreğim isyanlarda lanetliyor kaderi Sevgi vefa sadakat bunlar senden çok uzak Yazıyor mu şiirler riyakarlar kalemi Bir fırtınalı gündü dönüp gittin arkanı Söylemiyor artık suskun dillerim Koşuyorum bir bilinmez vuslata Boynun büktü şiirlerim hüsranda Kara kara bulutlar kaderime vebalim Karadı gün görmez oldu gözlerim Sevgi bilmez vefa bilmez neden ağlıyor gözün Sıra sıra yeminler verdiğin sözler Onarılmaz kırık kalbim sebebi sensen Biçare tutulur susar dillerim Fatma Ayten Özgün |
selamlar