Onlar dağlarımın rüzgârını tanırlardı.
Anne neden kestin saçlarımı?
Bu büyük suların düşmanı mıyım ben!
Anne neden kestin saçlarımı?

Okula giderdim ben onlarla.
Sen belik yapardın topuklarıma kadar.
Bir kırtasiye lastiğiyle bağlardım bazen,
Anne neden kestin saçlarımı?

Sen beni saçlarımdan çok seversin.
Anne saçlarımı da severdin.
Saçlarımdan çekerdin beni anne,
Denizin çekmesinden korktun mu anne?
Anne neden kestin saçlarımı?

Biçare düştüğümüz bu sahillerde,
Kum taneleri gibi savrulurken.
Bir arada sımsıkı donup kalan,
Kestiğin saçlarımı düşündün mü anne?

Başımdaki saçlarım gibi,
Biz bu Dünyaya fazla geldik anne.
Fazla geldik kıyısına ırmakların denizlerin,
Zirvesine dağların fazla geldik anne.

Fazladan bıraktık saçlarımı,
Sahilinde bir kardeş ülkenin,
Fazladan bir ben bir sen anne.
Birde saçlarım kalabilseydik Anadolu’da.

Fazla mı olurduk anne?

Şuayipodabasi…
30.12.2015/Kepez/Çanakkale