şiirden çocuklar
anneler
şiirden çocuklar doğurur ve sabaha yaklaşır geceler kurşuni sabahlarda eğreti bir el yoklar kapıyı yoklardan sorar dünü günü yarını.. şiirden çocuklar vurulur meydanlarda şiirden çocuklar darağaçlarında çiçeksiz dalsız yapraksız anneler hem aydınlıktır hem ısıtır ve bir güneş gibi titrerken çocuk uzanır okşar belki sarı belki siyah saçlı başı.. bir uzak gülümsemedir yüreğinde gizler gah uzattığı bir lokmadan anlaşılsın ister gah hüzünle toprağa eğilmiş baştan. şiirden çocuklar düşer yiter gülüşleri şiirden çocuklar düşer kanar yıllarca dizleri... bir yağmur damlasının uzaklığıdır aşk ve bir yağmur damlasının yakınlığı. anneler şiirden çocuklar doğurur ve sabaha yaklaşır geceler.. 14/02/2018 ödemiş |