Aylardan Eylül Hazan zamanı
İçimdeki dertler tazelenecek bir bir
Habercisi Temmuz
Kara bulutlar üzerimde kümeleniyor
Bir bağ bozumu sonrası
Nadasa bırakılmış toprak gibiyim
Gökyüzünden yağmur düşüp ıslatacak beni
Günahlarımdan arındırır gibi
Yaşadıklarım doğum sancısı sanki
Kim bilir
Göreceğim kara günlerin habercisi belki de
İçimdeki yangınlar diner bir süre ertelenir
Duyduğum her sevda türküsü içimi titretir
Vuslat uzak olunca yollar bitmez yürümekle
Eğer gideceğin yerde
Yoksa seni bir bekleyen
Okudum gönderdiğin mektubunu
Yazdığın her kelimeyi esefle
Beynimden vurulmuşa döndüm
Kaynar sular döküldü üzerime
Çok güzel veda etmiş
Bir beddua etmediğin kalmış
Bunları hak edecek ne yaptım bilmiyorum
Anlıyorum
İnsanlar vefasız olduğu gibi
Sevgiler de tükeniyormuş zaman içinde
Adına sevmek demişiz yanılmışız belki de
Kandırmışız kendimizi
Yalan denizinde yüzerek
Gördüm sayende gerçekleri açıldı gözüm
Yalan riya sarmış insanları
Aldığım bu kadar ders yeter bana
Çıkma sakın karşıma
Yüreğim bu kadar sessiz kalmaz
Haykırır sana olan isyanımı
Zorlama sabrımı
Dilim söyler çok ağır sözleri
Ama bana çok şey öğrettin
Hayatta hiç kimseye güvenmeyeceksin ...




Refik
11 . 02 . 2018
İstanbul