...***DENKLEM***....
Sensiz saatlerin türevlerinde,
Ağladım olmadı, güldüm olmadı. Aşkından geriye elde kalanı, Topladım, çıkardım, böldüm olmadı. Bölünen hep benim, devreden elem, Böyle takdir etmiş ezelde kalem, Bilmiyorum kim çözer, bu nasıl denklem? Altını, üstünü, sildim olmadı. Sende düğümlendim, sende çözüldüm, Uçurum, uçurum, sana döküldüm. Ne yaptımsa bin yerimden söküldüm, Gönlümü taşlara çaldım olmadı. Bir yanda sevenin onulmaz yası, Bir yanda sevdanın cömert rüyası, Böyleymiş hayatın algoritması, Bilmek yetmiyormuş, bildim olmadı.... İbrahim Vedat ÇARPAR |