var oluşuma yazılan kaderde
gözyaşlarımdı sevdaya olan ağıtlar
uyku merhemi hayallerin ninnisinde
gecelerin eşkiyasıydı kabuslar

çöl olmuş bağrımın yılanı hasretin
istemezdi sıhhatli bir nefesi
gözyaşım olurken unuttuğun denizin
boğulan yüreğimindi feryadın sesi

terk edeni esirgeyen keder
sol yanımın düştüğü kör kuyuda
nice zamandır canımı ister
ferhadın dağıdır ömür bu aşığa

vuslat tırpanı olsa da dualarım
bilirim gelişin adıma olan selada
adımlarında büyüyen yalnızlığım
küçülür elbet toprağa konduğumda

bendim hayallerin için acele biten gerçeğin
şarkıların durak noktası gibi
bir nefeslik soluduğun sevdan
gidişin ile de başladı ömrümün esareti

hayallerin için sebepsiz kopardığın bu fırtına
elbet dökecek bir gün gözyaşlarını
gelişinde yolculansamda toprağa
mahşer günü yine sensin bu fırtınanın sanığı